Πρώτο και εναρκτήριο post για τούτο εδώ το blog που επιχειρεί να μαζέψει μαύρες και σαπισμένες κυκλοφορίες που μου άρεσαν και μου κέντρισαν το ενδιαφέρον απ τα παλιά και απ τα καινούρια, κυρίως απο τον χώρο του black metal, doom-death και funeral doom metal.Ο λόγος λοιπόν για τουτο εδώ το ομότιτλο album των Murkrat του 2008 που κυκλοφόρησε στην μικρή βρετανική ανεξάρτητη Aesthetic Death. Το project ανήκει στην Mandy Cattleprod (ex-Lycanthia), ενώ τα τύμπανα εχει αναλάβει η Becky Nine-Iron και μέχρι στιγμής μετράνε δύο full length, ένα demo και ενα split με τους Demons Gate.
Οι Murkrat παίζουν ενα εξαιρετικό, βαρύ και μελωδικό doom metal στα χνάρια των Pentagram, των Sabbath και των St. Vitus και όμως αυτό που το σώζει απο το να κοπιάρει τις αναφορές του ειναι η προσέγγιση της Mandy ως προς την δομή και τις μελωδίες και φυσικά τα φωνητικά που τελικά το κάνει να θυμίζει μια πιο low profile μίξη πρώιμον Candlemass και My Dying Bride. Τα φωνητικά είναι καθαρά και ενίοτε brutal ενώ μουσικά τα κομμάτια είναι κυρίως αργόσυρτα, με κάποια ρυθμικά σημεία και χρήση πλήκτρων που δυστυχώς σε ορισμένα σημεία είναι κατα τη γνώμη μου περιτά, αν και ωστόσο δεν καταλήγει να είναι αλλη μια κοινοτυπία του gothic metal, ούτε χαλάνε την παγερή και σκατόψυχη ατμόσφαιρα που αποπνέει τουτο δω το χαμένο διαμαντάκι. Το πρώτο μέρος του album αποτελείται απο 3 κομμάτια, τα "Believers", "Predatory Herd" και "Morality Shug", ενώ στην έκδοση που άκουσα περιέχεται και το πρώτο demo της μπαντας με τίτλο "Marky Ratmass" το οποίο κινείται στο ίδιο ύφος, με μόνη διαφορά την πιο lo-fi παραγωγή, καθώς ως demo όφειλε να είναι ελαφρώς παρακμή :P
